Znalezienie odpowiednich surowców to duże wyzwanie, zwłaszcza gdy obok jakości o wyborze decyduje także ich regionalne, a w najlepszym wypadku krajowe, pochodzenie.
 
Jednak udało się:
 
 większa część materiałów wykorzystywanych w Manderce pochodzi od polskich producentów, a pozostałe z sąsiednich krajów europejskich.
 
Ponadto:
 
 wszystkie posiadają certyfikat Oeko-Tex klasy I, tj. ich skład chemiczny spełnia wymagania stawiane surowcom wykorzystywanym w wyrobach dziecięcych,
 
 w przypadku wypełnienia informacje o właściwościach chemicznych uzupełniłam o potwierdzenie zgodności z europejską normą bezpieczeństwa zabawek (PN-EN 71), jeszcze zanim zdałam sobie sprawę, że nie zabawki będą podstawą mojego rękodzielniczego warsztatu, a edukacyjne modele.

POCHODZENIE I CERTYFIKATY JAKOŚCI

Tkanina lniana znajduje się w czołówce materiałów najmniej szkodliwych dla środowiska oraz zdrowia, a zawdzięcza tę pozycję m.in.:
 
 biodegradowalności,
 
 relatywnie małemu zużyciu wody potrzebnej do uprawy i produkcji,
 
 możliwości przetworzenia części rośliny nienadających się do produkcji tkaniny na inne wartościowe wyroby, co przyczynia się do ograniczenia ilości odpadów i lepszego wykorzystania powierzchni upraw,
 
 ograniczeniu udziału dalekiego transportu (a tym samym śladu węglowego) w kosztach środowiskowych dzięki powszechnej dostępności warunków klimatycznych sprzyjających uprawie,
 
 trwałości, lekkości, właściwościom hipoalergicznym i higroskopijnym (te ostatnie mają szczególne znaczenie w przypadku ubrań).
 
Woreczki, w których modele zazwyczaj wędrują do nowych domów, przygotowuję z tkaniny lnianej. Starałam się by zachęcały do ponownego użycia, a ich ochronna, transportowa czy ozdobna rola nie musiała kończyć się wraz z końcem tej podróży.

LEN

Tworzenie czegokolwiek, a więc wykorzystywanie takich czy innych zasobów, ciężko pogodzić z ochroną przyrody. Jest to myśl, która długo nie dawała mi spokoju… W Manderce od samego początku chodziło o zwiększenie świadomości przyrodniczej, a nie można dążyć do takiego celu aktywnie przyczyniając się do degradacji środowiska, w którym, bądź co bądź, żyją moi bohaterowie. Niektóre negatywne oddziaływania można ograniczać lub wyeliminować, ale część z nich pozostaje nie do przeskoczenia. Z czasem doszłam do wniosku, że wykonane ze skrupulatnie dobranych surowców pomoce edukacyjne mogą ostatecznie przynieść więcej dobra niż zła, zakorzeniając w odbiorcach chęć do poznawania i ochrony rodzimej przyrody. 
Ten miękki i przyjemny w dotyku surowiec kojarzy się z naturalnością. Jednak w dobie produkcji tekstyliów na skalę masową nawet materiały pochodzenia roślinnego mogą okazać się zagrożeniem dla ekosystemów i człowieka. Pomocne w wyborze surowców były zatem systemy certyfikacji weryfikujące zgodność ich produkcji z szeregiem wymagań środowiskowych i społecznych.
 
Wykorzystywana przeze mnie dzianina z bawełny organicznej posiada certyfikat Global Organic Textile Standard (GOTS). W praktyce oznacza to, że m.in.:
 

​​​ zewnętrznej kontroli podlegały wszystkie etapy łańcucha produkcyjnego tego materiału – od uprawy bawełny, przez przygotowanie przędzy, po zupełnie gotowy surowiec,

 

 bawełna pochodzi z uprawy, w której ograniczono sztuczne nawadnianie, chemiczne środki ochrony upraw czy sztuczne nawozy,

 

 prawidłowo zarządzano odpadami i wodą przemysłową, ze szczególnym uwzględnieniem korzystania z zamkniętego obiegu wody znacząco zmniejszającego zużycie jej zasobów,
 
 używano barwników bezpiecznych dla środowiska,
 
► produkcja przebiegała etycznie z zapewnieniem godziwego wynagrodzenia i odpowiednich warunków pracy.

BAWEŁNA ORGANICZNA

Najbliższe takiej koncepcji są materiały z recyklingu. W moich pracach z ponownego przetworzenia surowców wtórnych (poliestru, w tym PET, bawełny, makulatury) pochodzą:
 

 baza każdego mięciutkiego zwierzaka/profilu glebowego, czyli wypełnienie,

 

 metki,
 
 sznurki do woreczków,
 
 pudełka.
 
Tam gdzie trudno wykorzystać takie surowce starałam się sięgać po materiały nadające się do ponownego użycia lub/i pochodzące z upraw ekologicznych.
 
Nadawanie drugiego życia używanym rzeczom (teraz nazwalibyśmy to „upcyklingiem”) właściwie zapoczątkowało moją przygodę z szyciem wiele lat temu. Mam nadzieję z czasem zwiększać w moich modelach udział materiałów recyklingowych i znaleźć tu wkrótce miejsce także dla upcyklingu!

RECYKLING



Zawartość tej strony objęta jest prawami autorskimi. Kopiowanie i wykorzystywanie bez zgody autora jest zabronione.

 

The content of this site is copyrighted. Copying and use without permission of the author is prohibited.

 

© Joanna Wąs